Gdy odchodzi zwierzę – jak rozmawiać o takiej stracie?
Do naszej Fundacji kierowanych jest wiele zapytań, dotyczących żałoby po zwierzętach. Otrzymujemy liczne prośby – zarówno od specjalistów w obszarze pomagania, jak i niespecjalistów, by zaadresować kwestię udzielania wsparcia osobom, przeżywającym śmierć swojego zwierzaka.
Bo wciąż temat żałoby po zwierzętach nie jest często poruszany, przez wielu spychany na margines. A przecież większość osób doświadczyło głębokiej więzi ze zwierzętami, a wiele z nich już jako dorośli decydowali się dzielić życie z futrzanym podopiecznym. Ci, którzy je pokochali, zmuszeni byli (lub dopiero będą) mierzyć się z bólem ich utraty.
To stawia także przed terapeutami szereg nowych pytań: czym jest ta utrata w kontekście gabinetu psychologicznego? Czy różni się ona od innych rodzajów żałoby? Jeśli tak, to w czym? Jak wspierać pacjenta opłakującego śmierć pupila?
O żałobie po zwierzętach można powiedzieć jedno – jest faktem. Dlatego powinniśmy o niej rozmawiać, szczególnie w kontekście pracy terapeutycznej, kiedy jeszcze niewiele w Polsce mówi się na ten temat.
W trakcie webinaru dowiesz się:
Na co być uważnym podczas pracy z klientem opłakującym śmierć pupila?
Jak mówić o tej stracie i jaka jest rola języka w jej rozumieniu i nazywaniu?
Co powinno nas zaniepokoić i skłonić do rozważenia konsultacji z lekarzem psychiatrą?
Omówione zostaną przykłady z pracy z pacjentami przeżywającymi żałobę po zwierzęciu i to, w jak różnych kontekstach temat ten może się pojawiać.
Patrycja Strzeszkowska – psycholożka i psychoterapeutka, absolwentka Wydziału Psychologii Uniwersytetu SWPS oraz całościowego szkolenia psychoterapeutycznego w szkole psychoterapii Intra. Obecnie kontynuuje swoją edukację w Instytucie Analizy Grupowej Rasztów, terapeutycznie pracuje na Oddziale Dziennym Leczenia Nerwic. Z Fundacją Nagle Sami związana od kilku lat: prowadziła psychoterapie indywidulane, grupy wsparcia oraz webinary dla osób po stracie.
Justyna Palevič
Moderatorka
Psychoterapeutka Gestalt w trakcie szkolenia. W Fundacji Nagle Sami zarządza projektami szkoleniowymi, koordynując Zespół Trenerów i wykonując kompleksową realizację wszystkich niezbędnych działań związanych z projektem. W doświadczeniu posiada kilka zagranicznych wolontariatów o charakterze pomocowym oraz roczny staż na Telefonie Wsparcia dla osób po stracie 800 108 108 prowadzony przez FNS.
Opieka nad swoimi starszymi, chorymi rodzicami niesie ze sobą wiele wyzwań. Jest również obarczona wieloma stereotypami, a jej odbiór społeczny zazwyczaj działa dociążająco. W webinarze opowiadamy o tym, jak sobie radzić z danymi trudnościami.
W trakcie webinaru dowiesz się, w jaki sposób prowadzić komunikację z pracownikiem w żałobie, ze wskazówkami co może być w tym kontakcie pomocne, a czego warto unikać, a także co jeszcze można zrobić w ramach organizacji, by ułatwić pracownikowi radzenie sobie z tym trudnym doświadczeniem.
Z przeżywaniem różnych sytuacji w rodzinie jest trochę jak z synergią - całość przeżyć nie jest prostą sumą przeżyć poszczególnych członków. Śmierć jednej osoby w rodzinie stanowi wyzwanie dla całego systemu, który bezpowrotnie się zmienia.
Wiadomość, że ktoś z naszych bliskich zmaga się z depresją, czy reaguje stanem depresyjnym na odczuwaną żałobę, może wywołać różne reakcje. Od zaprzeczania i bagatelizowania, do przesadnej troski i samodzielnych prób leczenia. Często osoby w otoczeniu chorego czują się bezradne - chciałyby pomóc, lecz nie wiedzą jak rozmawiać, jak wspierać, zwłaszcza wobec utrzymującego się smutku i poczucia winy chorego, czy wyrażanych przez niego myśli rezygnacyjnych czy samobójczych.
Strata i żałoba mogą stać się udziałem każdego. Pandemia, koronawirus, sytuacja wojny sprawiły, że więcej osób (w tym dzieci i młodzieży) doświadczyło ich szybciej niż mogli się spodziewać.
Poczucie winy, jak każda z przeżywanych przez nas emocji, jest źródłem informacji - o czym może nam mówić w sytuacji żałoby? Skąd się bierze i jak sobie z nim poradzić?
Początek roku jest czasem, w którym zazwyczaj patrzymy w przyszłość, robimy postanowienia i plany. Jednak gdy coś się zaczyna, coś innego przemija. Podczas webinaru prowadząca skupia się właśnie na przemijaniu i na związanym z nim traceniu. A tracimy coś nieustannie, m.in. młodość, sprawność, możliwości, relacje, marzenia...
Zdarzają się sytuacje, które domagają się specjalnego potraktowania, zatrzymania, odświętności. Takie, w których chcemy poczuć się częścią, chcemy dzielić doświadczenie, przeżycie. Od zamierzchłych czasów pomagają w tym rytuały. W wymagającej codzienności łatwo jest z nich rezygnować, potrzeby, które za nimi stoją uznać za mniej ważne, a czas - za nieodpowiedni. Jednak więcej dobrego wyniknie z tego, gdy sobie na nie pozwolimy, czy to sięgając po rytuał dostępny, już obecny w życiu, czy tworząc nowy.
Co roku w Polsce blisko 40 tysięcy kobiet doświadcza poronienia. Strata dotyka także ich partnerów, partnerki, dzieci, rodziców i inne bliskie osoby. Każda z tych utrat, to unikalna i niepowtarzalna historia. Każda zasługuje na uważność i wysłuchanie. Niestety doświadczenie poronienia i emocje z nim związane wciąż bywają tematem tabu, a osoby, które przeżyły stratę często czują się osamotnione i niezrozumiane.
Czym jest ta utrata zwierzaka w kontekście gabinetu psychologicznego? Czy różni się ona od innych rodzajów żałoby? Jeśli tak, to w czym? Jak wspierać pacjenta opłakującego śmierć pupila? O żałobie po zwierzętach można powiedzieć jedno – jest faktem. Dlatego powinniśmy o niej rozmawiać, szczególnie w kontekście pracy terapeutycznej, kiedy jeszcze niewiele w Polsce mówi się na ten temat.
Wiek senioralny charakteryzuje się tym, że ludzie w jednym czasie doświadczają wielu utrat w różnych obszarach życia. Podczas webinaru słuchacze dowiedzą się w jaki sposób seniorzy reagują na taką kumulację strat, z czym się mierzą i jaka jest specyfika żałoby w podeszłym wieku. Usłyszą też o tym, jak można dobrze wspierać seniora i jego rodzinę.
Zmiany, transformacje, kończenie i zawieranie nowych relacji - to doświadczenia wpisane w nasze życie. To jak sobie radzimy ze stratami bliskich nam ludzi, zależy od wielu czynników m.in.: rodzaju relacji, sposobu rozstania, wcześniejszych doświadczeń, cech temperamentu, wieku, ilości zasobów, jakości otrzymanego wsparcia itd.
Rezerwuj
Wpłacam/Pomagam
