Patrycja Strzeszkowska – psycholożka i psychoterapeutka, absolwentka Wydziału Psychologii Uniwersytetu SWPS oraz całościowego szkolenia psychoterapeutycznego w szkole psychoterapii Intra. Obecnie kontynuuje swoją edukację w Instytucie Analizy Grupowej Rasztów, terapeutycznie pracuje na Oddziale Dziennym Leczenia Nerwic. Z Fundacją Nagle Sami związana od kilku lat: prowadziła psychoterapie indywidulane, grupy wsparcia oraz webinary dla osób po stracie.
Opieka nad swoimi starszymi, chorymi rodzicami niesie ze sobą wiele wyzwań. Jest również obarczona wieloma stereotypami, a jej odbiór społeczny zazwyczaj działa dociążająco. W webinarze opowiadamy o tym, jak sobie radzić z danymi trudnościami.
W trakcie webinaru dowiesz się, w jaki sposób prowadzić komunikację z pracownikiem w żałobie, ze wskazówkami co może być w tym kontakcie pomocne, a czego warto unikać, a także co jeszcze można zrobić w ramach organizacji, by ułatwić pracownikowi radzenie sobie z tym trudnym doświadczeniem.
Z przeżywaniem różnych sytuacji w rodzinie jest trochę jak z synergią - całość przeżyć nie jest prostą sumą przeżyć poszczególnych członków. Śmierć jednej osoby w rodzinie stanowi wyzwanie dla całego systemu, który bezpowrotnie się zmienia.
Wiadomość, że ktoś z naszych bliskich zmaga się z depresją, czy reaguje stanem depresyjnym na odczuwaną żałobę, może wywołać różne reakcje. Od zaprzeczania i bagatelizowania, do przesadnej troski i samodzielnych prób leczenia. Często osoby w otoczeniu chorego czują się bezradne - chciałyby pomóc, lecz nie wiedzą jak rozmawiać, jak wspierać, zwłaszcza wobec utrzymującego się smutku i poczucia winy chorego, czy wyrażanych przez niego myśli rezygnacyjnych czy samobójczych.
Strata i żałoba mogą stać się udziałem każdego. Pandemia, koronawirus, sytuacja wojny sprawiły, że więcej osób (w tym dzieci i młodzieży) doświadczyło ich szybciej niż mogli się spodziewać.
Poczucie winy, jak każda z przeżywanych przez nas emocji, jest źródłem informacji - o czym może nam mówić w sytuacji żałoby? Skąd się bierze i jak sobie z nim poradzić?
Początek roku jest czasem, w którym zazwyczaj patrzymy w przyszłość, robimy postanowienia i plany. Jednak gdy coś się zaczyna, coś innego przemija. Podczas webinaru prowadząca skupia się właśnie na przemijaniu i na związanym z nim traceniu. A tracimy coś nieustannie, m.in. młodość, sprawność, możliwości, relacje, marzenia...
Zdarzają się sytuacje, które domagają się specjalnego potraktowania, zatrzymania, odświętności. Takie, w których chcemy poczuć się częścią, chcemy dzielić doświadczenie, przeżycie. Od zamierzchłych czasów pomagają w tym rytuały. W wymagającej codzienności łatwo jest z nich rezygnować, potrzeby, które za nimi stoją uznać za mniej ważne, a czas - za nieodpowiedni. Jednak więcej dobrego wyniknie z tego, gdy sobie na nie pozwolimy, czy to sięgając po rytuał dostępny, już obecny w życiu, czy tworząc nowy.
Co roku w Polsce blisko 40 tysięcy kobiet doświadcza poronienia. Strata dotyka także ich partnerów, partnerki, dzieci, rodziców i inne bliskie osoby. Każda z tych utrat, to unikalna i niepowtarzalna historia. Każda zasługuje na uważność i wysłuchanie. Niestety doświadczenie poronienia i emocje z nim związane wciąż bywają tematem tabu, a osoby, które przeżyły stratę często czują się osamotnione i niezrozumiane.
Czym jest ta utrata zwierzaka w kontekście gabinetu psychologicznego? Czy różni się ona od innych rodzajów żałoby? Jeśli tak, to w czym? Jak wspierać pacjenta opłakującego śmierć pupila? O żałobie po zwierzętach można powiedzieć jedno – jest faktem. Dlatego powinniśmy o niej rozmawiać, szczególnie w kontekście pracy terapeutycznej, kiedy jeszcze niewiele w Polsce mówi się na ten temat.
Wiek senioralny charakteryzuje się tym, że ludzie w jednym czasie doświadczają wielu utrat w różnych obszarach życia. Podczas webinaru słuchacze dowiedzą się w jaki sposób seniorzy reagują na taką kumulację strat, z czym się mierzą i jaka jest specyfika żałoby w podeszłym wieku. Usłyszą też o tym, jak można dobrze wspierać seniora i jego rodzinę.
Zmiany, transformacje, kończenie i zawieranie nowych relacji - to doświadczenia wpisane w nasze życie. To jak sobie radzimy ze stratami bliskich nam ludzi, zależy od wielu czynników m.in.: rodzaju relacji, sposobu rozstania, wcześniejszych doświadczeń, cech temperamentu, wieku, ilości zasobów, jakości otrzymanego wsparcia itd.
