Doskonały dokument Małgorzaty Szumowskiej opowiada o śmierci oczami mieszkańców mazurskiej wsi. W spojrzeniu tych ludzi odnajdujemy coś, co nam się już gdzieś zagubiło – pełne prostoty, mądrości, wiary, a nawet humoru zrozumienie śmierci. Śmierci będącej czymś codziennym, czymś zwyczajnym, czymś oswojonym i bliskim tak samo jak święta, coroczne obrzędy i tradycyjne rytuały. Próba pomyślenia o śmierci, jako części życia, takiej samej jak chrzciny, „osiemnastka” i ślub, wyzwala nas z lęku przed własnym końcem, o którym nie chcemy nawet myśleć i na który jesteśmy wiecznie niegotowi. A przecież – czego tu się bać?
