Nie każdy z nas towarzyszył osobie terminalnie chorej, umierającą i raczej zrobilibyśmy wszystko, by odsunąć od siebie takie doświadczenie. A jednak, tak wiele możemy się nauczyć od osób, które odchodzą.
Ta książka zatrzymuje, jest jak przystanek na czarną kawę, która jednak nie jest gorzka i cierpka, tylko aromatyczna i pobudzająca do życia, ponieważ ukazuje to, o co tak naprawdę w tym życiu chodzi i jak je przeżyć, by niczego nie żałować, tylko odejść w spokoju. Pozwala wziąć oddech, zatrzymać się w biegu codzienności, żeby zadać sobie te najważniejsze pytania – o własną postawę i wartości.
Inspiruje do tego, by chwycić telefon i zadzwonić do bliskich, napisać do przyjaciela, z którym nie rozmawialiśmy zdecydowanie za długo, by szczerze mu powiedzieć: „Hej, myślę i pamiętam o Tobie. Jesteś dla mnie ważny. Dziękuję Ci, że JESTEŚ.” Zachęca do spotkań i celebrowania chwil z tymi, których to my chcielibyśmy widzieć, gdy będziemy się żegnać z tym doczesnym światem. I zaprasza, by zadbać o to TERAZ, by nie czekać na moment, kiedy śmierć, czy choroba nas zaskoczy. O tym jest tak książka – o tym jak żyć, by umrzeć dobrze. Daje nadzieję, że nawet śmierć może mieć dwa oblicza oraz nieść dobro w postaci pokazania właściwego kierunku życia tym, którzy zostają.
Justyna Palevič – Manager Działu Szkoleń Fundacji Nagle Sami, obecnie w trakcie szkolenia w Szkole Psychoterapii krakowskiego Instytutu Integralnej Psychoterapii Gestalt.
