„Puste miejsce po zajączku” to urocza i poruszająca książka dla dzieci, która w prosty, a jednocześnie niezwykle sugestywny sposób opowiada o stracie i przeżywaniu żałoby. Historia skupia się na przyjaźni żółwia Hupcia z zajączkiem Tupcią oraz ich wspólnych przygodach. Niestety, przyjaźń ta kończy się nagle, bez wyraźnego powodu, pozostawiając Hupcia w poczuciu pustki i tęsknoty.
Autorzy porównują stratę do dziury – pustego miejsca w kształcie zajączka, którego nigdzie nie można zobaczyć ani odnaleźć. Hupcio rozpaczliwie szuka swojej przyjaciółki, wspomina ją, tęskni i przeżywa całą gamę trudnych emocji: smutek, złość, frustrację. Przechodzi także przez etap negocjacji, próbując przekonać „dziurę”, by oddała Tupcię – podobnie jak my w żałobie błagamy los, Boga czy lekarzy o odwrócenie nieuchronnego.
W trudnym momencie Hupcia odwiedza niedźwiedzica Gerda – starsza, bardziej doświadczona, która potrafi objąć żółwia wraz z jego bólem. Hupcio może się jej wypłakać, uwalniając żal, który nosi w sercu. Ta piękna książeczka przypomina, że warto pielęgnować wspomnienia – to, czego nikt nie może nam odebrać. Nawet gdy bliskiej osoby już przy nas nie ma, pozostaje w naszym sercu i wspomnieniach, które mogą pomóc zapełnić pustkę. Wspomnień nam nikt nie zabierze. Książka w prosty, przystępny sposób przedstawia dzieciom, czym jest żałoba i jakie emocje się
z nią wiążą, pomagając im łagodniej przejść przez trudne chwile. Jednocześnie wzrusza do głębi, dlatego podczas lektury warto mieć pod ręką chusteczki.
