Kim jest doula końca życia?
Jakiś czas temu do Polski dotarł trend korzystania z usług douli porodowej. Rodzące kobiety mogą liczyć na wsparcie doświadczonej kobiety oferującej niemedyczne wsparcie informacyjne, emocjonalne i fizyczne podczas ciąży, porodu i w połogu. Przyszłe mamy polecają sobie doule na internetowych forach, gdzie dominuje przekonanie, że okres okołoporodowy to czas szczególny, trudny, przejściowy.
Podobnie wyjątkowy a zarazem trudny, jest etap odchodzenia – zarówno dla osoby umierającej, dokonującej podsumowania swojego życia, jak i dla bliskich, którzy zmagają się z żałobą. Doula końca życia (ang. end-of-life doula , nazywana też „doulą umierania”) – zgodnie z greckim źródłosłowem słowa doula, oznaczającego „kobietę wspierającą” – to profesjonalna towarzyszka oferująca wszechstronną pomoc umierającym i ich rodzinom. Część doul specjalizuje się wyłącznie w pracy z osobami pogrążonymi w żałobie, prowadząc je ku akceptacji nowej rzeczywistości. Celem douli jest wspieranie w przeżyciu – w subiektywnym odczuciu – dobrej śmierci. Może to obejmować stworzenie odpowiedniej atmosfery w miejscu umierania, pomoc w zaplanowaniu ceremonii pożegnalnej czy dopilnowanie, by respektowano decyzje medyczne osoby odchodzącej. Ponieważ śmierć dotyka całego systemu rodzinnego, doula często wspiera także krewnych, proponując rytuały pożegnania, towarzysząc w momencie śmierci i pomagając stawiać pierwsze kroki w życiu bez bliskiej osoby.
Zakres pracy douli końca życia różni się od wsparcia oferowanego przez naszą fundację, choć może być jej wspaniałym uzupełnieniem. My zapewniamy zarówno bezpłatną pomoc doraźną – m.in. telefon zaufania czy wsparcie informacyjne – jak i długotrwałe formy pomocy, takie jak psychoterapia, konsultacje psychologiczne oraz psychiatryczne. Z kolei doula towarzyszy przez cały – często wielomiesięczny – proces: od chwili diagnozy terminalnej lub rozpoczęcia leczenia paliatywnego, przez moment odejścia i uroczystości pogrzebowe, aż po późniejszy czas żałoby.
Doule końca życia i towarzyszki w żałobie pojawiają się już również w Polsce. Odpowiadają one zwłaszcza na duchowe, choć niereligijne, potrzeby osób umierających i ich rodzin. Praca douli umierania nie stoi w opozycji do działalności douli porodowej – stanowi raczej naturalne dopełnienie jej misji. Zarówno na początku, jak i u kresu życia potrzebujemy czułego przewodnika, który stanie po naszej stronie i przeprowadzi nas na „drugi brzeg”.
Autorka artykułu: Zuzanna Kierwiak-Włodarczyk